İlköğretim Okulları ve Ortaöğretim okulları bu hafta sonu Yarı Yıl Tatiline giriyorlar. 28 Ocak Cuma günü başlayacak olan tatil, 13 Şubat Pazar akşamı sona erecek. 14 Şubat Pazartesi günü 2010-2011 Eğitim-Öğretim yılı 2. Dönemine başlayacağız.

Okul, öğrencinin yaşına uygun yeni bilgiler öğrenmek ve beceriler kazanmak için gittiği yerdir. Bu öğrencinin anne ve babaları gibi ev dışında geçirdikleri bir  zaman bölümüdür. Anne ve babalar evi geçindirmek için nasıl işe gidiyorlarsa, çocuk ve ergen yaştakiler de bir iş olarak okula gitmekte ve burada öğrenmektedirler. Okul, bilgi edinilen bir yer olması yanında, çocuğun kendisi ve çevresi ile uyum becerilerini kazanacağı, arkadaşlık ilişkilerini geliştirebileceği, sosyal bir kişilik kazanacağı bir yerdir.

Öğrencinin okul başarısı bir çok etkene bağlı olarak değişmektedir. Bu etkenler ,  öğrenme becerisi, öğrencinin zihinsel kapasitesi , okul ve öğretmenlerin bilgi ve tutumları, anne babanın beklenti ve tutumları sayılabilir. Her çocuk farklıdır. Kimi çocuğun zihinsel kapasitesi yetersiz, kimi çocukta dikkat eksikliği ve aşırı hareketlilik sık gözlenen ve karşılaşılan gelişim bozukluklarıdır. Bu çocuklar derslere yeteri kadar dikkatlerini verememekte, zeka düzeyi iyi olsa da dikkat eksikliğinden dolayı derslerde zorlanmaktadırlar. İşte her çocuk okulda aynı eğitimi aldıkları halde hepsi aynı ders başarısını gösterememektedirler. Bu hafta sonu karneler verilecek. Öğrencinin ders başarısı ve öğrenme düzeyi karneye yansıyacak. Bu sonuç anne ve baba için çok önemlidir. Anne ve babalar da benim çocuğum niye başarısız diye ümitsizliği kapılmaktadırlar doğal olarak. Bir de her anne-baba kendi çocuğunu çok süper olarak görmekte, çocuğunun hep çok başarılı olmasını istemekte, küçük bir başarısızlıkta hayal kırıklığına uğramaktadır. Her anne-baba çocuğunun kapasitesini az çok bilir.  Bu nedenle çocuklarımızdan kapasiteleri üstünde üst düzey bir başarı beklememeliyiz. Çünkü her çocuk bir olmamaktadır. Özellikle komşunun çocuğunun durumu ile kendi çocuğumuzun durumu hakkında kıyaslama yapmamalıyız. Bu çocuğumuzu daha çok güvensizliğe iter.Öğrencinin karnesinde zayıf olabilir, zayıf olmayıp ta ders notları düşük olabilir. Belki veli açısından bu istenmeyen durumdur. Karnesindeki bu durum için öğrencinin kendisi zaten üzülmektedir. Anne-baba olarak siz de üzerine giderseniz, çocuğunuzda güven kaybına neden olursunuz. Çocuğumuzu daha çok teşvik etmeli, 2. dönem bunların üstesinden gelebileceğini söylemeli , ona güvendiğinizi belli etmelisiniz.

Her Öğrenci Öğrenebilir.  Okul, öğretmenler ve veliler olarak bu anlayışla öğrenciye yaklaştığımızda, her öğrencinin öğrenme düzeyi farklı olmakla birlikte, her öğrenci kapasitesi ölçüsünde, kendisine gerekli bilgiyi öğrenecektir.

Sonuç olarak, Karne kimi öğrenci için sevinç, mutluluk, gurur , değer verilme, basarı, beğenilme , sevilme anlamına gelirken kimileri için üzüntü, sıkıntı , aile ile aranın açılması , bunalım, tartışma, kendini değersiz hissetme, ben basarisizim , ben tembelim etiketiyle kendini adlandırmak anlamına gelebilir. Ama hiçbir zaman “Karne Yaşam Başarısı Değildir”. Bunu unutmayalım ve çocuğumuza karne sonucuna göre değil, her zaman değer verelim.